Download Free مایده‌های زمینی Audio Books

Particularize Books In Favor Of مایده‌های زمینی

Original Title:	Les nourritures terrestres
ISBN:	9645960150
Edition Language:	Persian

مایده‌های زمینی

André Gide

Paperback | Pages: 213 pages

Rating: 3.6 | 1991 Users | 153 Reviews

Narrative To Books مایده‌های زمینی

793. Les Nourritures Terrestres = Fruits of The Earth, André Gide

The Fruits of the Earth is a prose-poem by André Gide, published in France in 1897. Gide admitted to the intellectual influence of Nietzsche's Also Sprach Zarathustra but the true genesis was the author's own journey from the deforming influence of his puritanical religious upbringing to liberation in the arms of North African boys.

The book has three characters: the narrator, the narrator's teacher, Menalque, and the young Nathanael. Menalque has two lessons to impart through the narrator.

The first is to flee families, rules, stability. Gide himself suffered so much from "snug homes" that he harped on its dangers all his life.

The second is to seek adventure, excess, fervor; one should loathe the lukewarm, security, all tempered feelings. "Not affection, Nathanael: love ..."

تاریخ نخستین خوانش: در ماه دسامبر سال 1991 میلادی

مائده های زمینی (مایده) - آندره ژید (اساطیر، نیلوفر، زوار) ادبیات فرانسه

عنوان: مائده‌ های زمینی و مائده‌ های تازه، نویسنده آندره ژید، مترجم حسن هنرمندی، تهران، امیرکبیر، 1334؛ (چاپ دوم تهران، زوار، 1350)؛

عنوان: مائده‌ های زمینی، نویسنده: آندره ژید، مترجم سیروس ذکاء، تهران، بنگاه ترجمه و نشر کتاب، 1336؛ (چاپ سوم تهران، جامی، 1390)؛

عنوان: مائده‌ های زمینی، نویسنده: آندره ژید، مترجم: پرویز داریوش؛ جلال آل احمد، تهران، نشر اساطیر، 1343؛

عنوان: مائده‌ های زمینی و مائده‌ های تازه، نویسنده: آندره ژید، مترجم: مهستی بحرینی، تهران، نشر نیلوفر، 1381؛

کتاب را بزرگواران جنابان آقایان «حسن هنرمندی»؛ «سیروس ذکاء»؛ «جلال آل احمد»، «پرویز داریوش» و سرکار خانم «مهستی بحرینی» ترجمه کرده اند؛ «مائده‌ های زمینی» کتابی در ستایش شادی، شوق به زندگی، و غنیمت شمردن لحظه هاست؛ «آندره ژید» در این کتاب خداوند را در همه ی موجودات هستی، متجلی می‌بینند، و آزادانه و برخلاف قید و بندهای مذهب، عشق به هستی را مترادف عشق به خداوند می‌دانند؛ ایششان کتابشان را «ستایشی از وارستگی» می‌نامند.؛ با اینکه کتاب از آثار دوره ی جوانی نویسنده است، ایشان تقریباً تمام آنچه می‌توان فلسفه ی وی نامید، در آن گنجانده است، و هرچه بعداً نوشته، در پیروی از اندیشه‌ هایی است که در این کتاب بیان کرده اند؛ یعنی امتناع از هرگونه علاقه و وابستگی، و ستایش شور و عشق و نگاهی هر لحظه نو، به تمام جلوه‌ های هستی.؛ ریشه ی اندیشه‌ های این کتاب را، در کتاب مقدس، و نوشته‌ های «نیچه» فیلسوف و شاعر شهیر آلمانی باید جست.؛ نشانه‌ هایی از تأثیر ادبیات مشرق زمین نیز در آن دیده می‌شود؛ ایشان در این کتاب چنین استدلال می‌کنند، که تمام امیال طبیعی، سودمند بوده، مایه ی تندرستی است و بدون این امیال، زندگی لطف خود را از دست می‌دهد؛ میگویند «آنگاه که از عملی لذت می‌برم، برای من دلیل خوبی است، که آن عمل را انجام بدهم...؛ مادامی که لبانت برای بوسیدن هنوز شیرین است، سیراب کن.؛ چنان زندگی کن که زندگی‌ ات بدون ترس از نتایج محرماتی که اخلاقیات رسمی بر تو تحمیل می‌کند، پذیرای هر رویدادی باشد»؛ هرچند «ژید» خطر افراط کاری را به خوانشگر خود هشدار می‌دهد، و در آخر از او می‌خواهند که «کتاب مرا به دور بینداز، مگذار متقاعدت کند! گمان مبر که حقیقت تو را کس دیگری می‌تواند برایت پیدا کند...؛ به خود بگو که این کتاب هم چیزی نیست، مگر یکی از هزاران شیوهٔ رویارویی با زندگی.؛ تو راه خویش را بجوی!»؛
باز هم نقل از کتاب (برایت از «القصر» چه بگویم؟ باغی که در زیبایی به عجایب ایران می‌ماند؛ اکنون که با تو سخن می‌گویم، به گمانم می‌رسد که آنرا از همهٔ باغ‌های دیگر بهتر می‌دانم.؛ همچنان‌که حافظ را باز می‌خوانم، به این باغ می‌اندیشم؛ بیار باده که رنگین کنیم جامهٔ زرق / که مست جام غروریم و نام هشیارست.؛ ناتانائیل، ای کاش عظمت در نگاه تو باشد؛ نه در آن چیزی که بدان می‌نگری)؛ پایان نقل. ا. شربیانی

Declare Of Books مایده‌های زمینی

Title	:	مایده‌های زمینی
Author	:	André Gide
Book Format	:	Paperback
Book Edition	:	Special Edition
Pages	:	Pages: 213 pages
Published	:	1988 by اساطیر (first published 1897)
Categories	:	Fiction. Literature

Rating Of Books مایده‌های زمینی

Ratings: 3.6 From 1991 Users | 153 Reviews

Piece Of Books مایده‌های زمینی

Reads like a bit of an anaemic Walt Whitman.

This book changed my life to a great extent. I highly recommend it, but try to find a good translation.

A Nobel Prize? Seriously?! 🙄 The book seems to be a smoothie of old school Eastern mysticism. Nothing that hasnt been said already.

I liked this, but I have some reservations. I'm no great fan of either Khalil Gibran or Paolo Coelho, and both "The Prophet" and "The Alchemist" - two of my least favourite books - have clearly been influenced by this. Gide's pantheism is attractive but seems more of an exercise in wishful thinking than a well-thought-through theological position. And his "carpe diem" philosophy, whilst also being attractive, would obviously and inevitably lead - if pursued by any modern reader of this book to

Gide's classic is often described as the "gospels" of the naturist movement, this sometimes forgotten articulation between symbolism and the avant-garde, a creed that disregards the decadent cult of artificiality, refinement and abstraction in favour of a vitalist celebration the direct, unmediated experience of life, spawning many a pantheist dithyramb to the all-pervasive wonder of the world, and, in Gide's case most notoriously, demanding unrepentant enjoyment of all matter in an orgy of

793. Les Nourritures Terrestres = Fruits of The Earth, André GideThe Fruits of the Earth is a prose-poem by André Gide, published in France in 1897. Gide admitted to the intellectual influence of Nietzsche's Also Sprach Zarathustra but the true genesis was the author's own journey from the deforming influence of his puritanical religious upbringing to liberation in the arms of North African boys. The book has three characters: the narrator, the narrator's teacher, Menalque, and the young

Tedious at first, I got into this little narrative about the importance of experience, adventure, and believing in yourself and your happiness."Believe that God and happiness are one, and put all your happiness in the present moment.""Care for nothing in yourself but what you feel exists nowhere else, and out of yourself create, impatiently or patiently, ah, Nathaniel, the most irreplaceable of beings."